چند وقتی است که برخی مراکز مالی و اعتباری امکان انتقال پول از طریق پیام کوتاه را فراهم کرده‌اند که این کار به‌هیچ وجه دارای توجیه فنی و امنیتی نیست.
با توجه به این که کلید رمز‌گذاری در نرم‌افزار پیامک به‌سادگی قابل دستیابی است، استفاده از آن به‌عنوان خدمات پرداخت از طریق تلفن همراه (M-Payment) قابل قبول نیست.
در سیستمهای پرداخت الکترونیکی، اطلاعات به‌هیچ وجه و در هیچ سیستمی غیر از سیستم میزبان (بانک یا موسسه مالی) ذخیره نشده و حتی در حافظه کش باقی نمی‌مانند، اما پیامک در بهترین شرایط در سیستم مشتری، میزبان مخابراتی و نیز مقصد ذخیره می‌شود که ممکن است این اطلاعات در چندین بانک اطلاعاتی دیگر از جمله مبادی امنیتی و حتی سارقان ذخیره شود و این خود به‌معنای عدم ایمنی این رسانه است.
سیستم پیام کوتاه تنها برای مواردی که ارزش خاصی ندارند می‌تواند مورد استفاده باشد و از دیدگاه دیگر ارسال و دریافت پیامک در یک شبکه غیر‌همزمان است در حالی که پرداخت‌ها باید در یک سیستم کاملا همزمان انجام شود. در سیستمهای به‌روز جهان امکان پرداخت با موبایل از طریق نرم‌افزارهای داخلی سیم کارت و یا پروتکل‌های خاص اپراتور تامین می‌شود و اجرای آن منوط بر این است که بانک و اپراتور بتوانند با یکدیگر تعامل داشته باشند و یک ارتباط بی‌واسطه را ایجاد کنند. در سیمکارت‌های فعلی که در کشور ما موجود است این امکان وجود ندارد ولی در آینده این امکان به سیمکارت‌های تلفن همراه افزوده خواهد شد.
توضیح: M-payment یکی از پراستفاده‌ترین روش‌ها برای پرداخت در جهان است که با سرعت بسیار زیادی در حال رشد است. افزایش تعداد کاربران تلفن همراه و نیز ارتقای نسل آنها امکان ایجاد بسترهای بانکداری الکترونیکی روی موبایل را افزایش داده است.